Μια, πέντε, εκατοντάδες.
Ο νιπτήρας μπουκωμένος, το πάτωμα κουκουλωμένο και το κεφάλι μου μισό.
Διακρίνοντας καλύτερα τις λεπτομέρειες του κεφαλιού.
Το μάτι επίσης παίζει ασταμάτητα σήμερα, χθες και όλες τις προηγούμενες μέρες.
Υπέρογκες προσπάθειες που ξεκινάνε από νωρίς το πρωί να με κάνω ένα καλύτερο και υγιέστατο άνθρωπο πράγματι είναι ψευδής.
Απασχολώ τον εαυτό μου με κάθε είδους καθαριότητα έτσι και το σώμα μου δουλεύει αλλά και ο εγκέφαλος μου μένει απασχολημένος, όλοι μένουμε ευχαριστημένοι.
Είπα πως αυτό εγώ ποτέ δεν θα το έκανα, μα τίποτε δεν είναι καθορισμένο επί της ουσίας απόλυτα, είναι απλά μια άλυτη εξίσωση.
Μετανιώνω για αυτό, και για αυτό πρέπει να κρατηθώ ειλικρινής ανάμεσα σε όλα αυτά.
Ζηλεύω εκείνους γιατί είναι ειλικρινής και ας πούμε εγώ αισθάνομαι πως ήμουνα λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου