Τέμενος μιας σχολαστικής έπαρσης

Δεν θέλεις μπελάδες αλλά κάποιες φορές σε βρίσκουν αυτοί, και όταν έρχονται βρίσκω και εγώ εσένα.
Είσαι παρόν μα δεν μπορώ να σε ζητώ και εγώ συνέχεια, ούτε να ρωτώ για σένα σε γνωστούς και άγνωστους.
Έφυγες, δεν σου μένει χρόνος για μένα.
Αν είχα λίγο παραπάνω σίγουρα θα έμενα και εγώ λίγο παρακάτω.
Για αυτό το σημειώνω έτσι ώστε να μην ιδρώνω.
Γρήγορα τελειώνεις και δεν καταλαβαίνω πως με χρεώνεις.
Κάπου μου παραπέφτεις ή μου κρύβεσαι
ευελπιστώ πως αυτό θα αλλάξει μιας και τώρα τα έχω βάλει στην άκρη.
Ορίζοντας τον δρόμο κάπως συνειδητά βλέπω πως βαδίζω σταθερά
έχει φύγει το μυαλό μου μακρυά και ρέστη τρέχω να το φτάσω νοσηρά.
Μένουμε πάλι μαζί απλοικά
σε άξονες χαράζουμε το και οι υπόλοιποι μένουν έξω
Ματαιόδοξα μεν αλλά εφικτά δε
ξεχνάω τον φίλο μου σε κάθε φινάλε
μακάρι να μην μου μείνει κουσούρι.
και εσυ που είσαι φίλος τι είναι αυτό που σε τρωεί
αναρωτιέμαι τι σε κάνει έτσι όρθιο ρολόι
ορκίζομαι πως δεν περιμένα να έρθουν έτσι
παρ'όλα αυτα υποπτεύομαι πως σήμερα δεν θα μου φέξει.
Μείνε φίλε μου και θα σε πάρω μαζί μου
όταν θα περπατίσω νέους δρόμους θα τους χαράξεις
χώρις ανούσιες κουβέντες θα βουτήξουμε στο παραστρατημένο μου το μαύρο.
Χορεύοντας στο άπλετο αυτό μαράζι θα έρθει και η ελπίδα
θα εξημερώση και την πιο παράδοξη ήττα
τότε, η αξία σου θα είναι μικρή
ξεκάθαρα εγώ θα κελαηδώ γκρεμίζοντας την έπαρση της φτήνιας.
Τσιγκούνης να προσφέρεις ένα δύο χάιδια επιπόλαια παρεκτρέπεται
λάθος ή μη τα πράγματα έγιναν μαντάρα
απόψε εσύ φαιδρά κορδωμένος και γω ανυπόφορα παραδομένη.
Είπα θα καθαρίσω
μιας και δεν υπάρχει αρμόδιος στο κράτος του καραγκιόζη
μη μου χτυπήσεις γιατί θα λείπω ασυζητητί
το αφήνω σαρκαστικά μιας και δεν υπάρχει απλοχεριά.