Τον κοιταζα στα ματια,βασικα λαθος δεν μπορουσα να τον κοιταξω στα ματια.Ηξερα πως αργα η γρηγορα θα ανακαλυψει τι μαλακας ημουν και την τιμη που θα μπορουσε να βαλει και θα με ρουφαγε η γη.Απεχουμε εκατοστα αλλα και χιλιομετρα. Η διαφορα μας ειναι πως εσυ υπαρχεις καθως εισχωρεις και αντιστροφως ενω εγω μενω παραλυτη και αραδιαζω αερολογιες οπως και ολοι μας,με μια βρωμικη γλωσσα και ενα ασχημο νοτο στο στομα.Για αυτο οσο και να ματωσαν τα ουλα μου δεν εκανα τον κοπο να αλλαξω,ειμαι αυτη που για καιρο θα ανακατευεσα,χτυπιεσαι και καυχιεσαι. Το μονο που εχεις να κανεις ειναι να κρατησεις αυτο που εισαι και να πιστεψεις σε αυτο που σου λενε,ας ειναι. Κανεις δεν προκειται να σε ειρωνευτει για αυτο που εισαι ουτε και να αμφισβητησει. Μιλαω απο μεσα μου για κατι που σου χρωσταω και επρεπε να ειχες παρει,αλλα δυστυχως δεν μπορεις να περιμενεις πολλα καθως αποφασισα να φτασω εκει απο οπου κατεληξα να ζω. Καλο ταξιδι φιλε μου,συντομα θα ειδωθουν τα σπλαχνα μας.