Να ακους καποιον να σου λεει κατι

Το πιο γλυκό που άκουσα εκείνη την ημέρα περπατώντας όταν αντίκρισα τα μάτια σου με παράπονο να λένε είναι ‘’έπεσα από το μπαλκόνι για να πιάσω τα αστέρια μετά είχα ξαπλώσει διπλωμένος..αναστέναζα.’’
Ο πόνος περνά και φεύγει έχει πάντα ανώτατη θέση.
Πριν καν προφτάσω να υποδυθώ την δραματική σκηνή εκφωνώ πως κάτω απο τα στρώματα βρίσκονται εκείνα τα πρόστυχα μισόλογα κυρίαρχοι της σκιερής μοναξίας μου και έτσι συνεχίζω να κρύβομαι στην ομίχλη της ερωτεύσιμης ουτοπίας.
Εξαντλώντας πλην σαφώς κάθε πιθανότητα σκοπιμότητας των λογής πράξεων μου ωθώ ‘’σε’’ στην ασφυξία αυταρχικέ απατεώνα. Με έναν ελιγμό περνώ τον δρόμο ,με ένα σπρώξιμο προφταίνω να αυταπατηθώ και με αδιάκοπη ακολουθία κατρακυλώντας γκρεμίζομαι .Κάτι παραπάνω από την απληστία σου ο φθόνος η υπεροχή σε κυριεύουν και συχνά πυκνά δυο τρία λόγια δεν έχουν θέση εδω, δεν ανήκουν σε εμάς. Που ανήκεις καταπιεσμένε άνθρωπε σε ποιον κόσμο θα εισηγηθείς απόψε?
Σαν βελόνα ήθελες να μπεις στο δέρμα μου να το σκίσεις και να πετρώσεις το αίμα μου τα κρύα χείλια μου να αισθανθείς προσδιορίζοντας με στον ύπατο. Υποκειμενικά είμαι ένα τίποτα αντικειμενικά
είμαι το σύμπαν.

Τα φιλοσοφημένα γουρούνια
Ι

Αχ!εμείς που λογοκριθήκαμε βρεθήκαμε κρεμασμένοι να πέφτουν τα νομίσματα μας ένα ένα κλάψαμε
φτωχοί είμαστε και θα παραμείνουμε μα τι οδυνηρό ξέσπασμα .
Θεσπέσια θεά κάτω από τα πόδια μου χώμα ξερόψωμα σιχαμένα βρεγμένο από αίμα
σε διαβεβαιώνω δεν είναι παραμελημένοι ,παραγκωνισμένοι απλά.


Δεν υπαρχει κατι πιο όμορφο απο την μέτρια της σχετικότητας ματαιοδοξία.

Γυναίκα και άντρας

Φαινόταν χαζό να τον φιλήσει αυθόρμητα έπρεπε να τον ρωτήσει ,χωρίς αυθορμητισμό και αποφάσεις τελευταίας στιγμης. Ο άντρας αυτός κάπνιζε αργά τράβηξε την τζούρα και ο ήχος του καπνού και του χαρτιού καίγονταν και δημιουργούσε όμορφες σκηνές .Ένας πινάκας κλασατος τους τράβηξε να διασχίσουν την λογική του καλλιτέχνη αυτός έκανε πίσω ,κι όμως εκείνος δεν μπορούσε να υποστηρίξει καλά κάτι που είχε κρεμάσει στον τοίχο του. Καταλαβαίνετε πως δυο γυμνά σώματα σε ένα υπεριώδη δωμάτιο συζητούσαν για ανούσια θέματα και η γυναίκα ήταν τόσο λεύκη που έμοιαζε με νεκρή και οι πατούσες είχαν αρχίζει να κρυσταλλώνονται. Τον αγκάλιαζε ,τον χάιδευε δήθεν από στοργή και αγάπη και πλησίαζε και πλησίαζε. Αν έπεφτε στο κενό δεν θα ήταν πια κενό έμενε στην άκρη και το κοιτούσε μια εκείνο μια εκείνον. Λίγο κρασί λίγη συζήτηση και λίγο σεξ.
..σταματουσε και αρχιζε την κοιτουσε εβριζε και συνεχιζε. Δυο διαφορετικά πεδία που συναντήθηκαν για να ενεργοποιηθούν και να ικανοποιηθούν. Η γυναίκα δεν έλεγε όχι ούτε και ναι ,ίσως σε καμία ερώτηση που την ρωτούσε
-..
-ναι
Έκλεισε τα μάτια του και κουνούσε τα χείλη του προφανώς ενοχλημένος από τρίχες του μουστακιού του ,εκείνη παρακολουθούσε κάθε πλάνο από πρώτη όψη έτοιμη να το περιγράψει και να το επεξεργαστεί.
Ήθελε να είναι ελεύθερη και κορόιδεψε τον εαυτό της διότι όταν έφυγε έπεσε στο κενό που κοίταζε.

Εαυτή

Τι πιο αρκετό από ένα αμετάλλακτο άσπλαχνο έρωτα ,μισό μετρό από την δημιουργία μιας πραγματικής τέχνης.
Ξάπλωσε έχοντας εκείνο το πουα μαύρο φουστάνι επάνω της.Η απλότητα και η τεχνική της ψευδαίσθησης ήταν πως αργότερα δεν φαινόταν κάτι έντονο εκτός από την όμορφη σχηματισμένη ρογα. Ένιωσα πως δεν αντιδρούσα με τον κατάλληλο τρόπο`τοσο ανυπεράσπιστη μπροστά στης προσδοκίες και ερωτικές επιθυμίες μου, μα η επαφή της δεν έμοιαζε να ‘ναι όμοια με καμία.Έφτανε σιγά σιγά στα χείλια μου προσπαθούσε εκείνη την στιγμή να εκσφενδονίσει τον χρόνο στις διαστάσεις και τα όρια να μην υπάρχει στην ουσία η ‘’στιγμή’’ αλλά η αιωνιότητα. Τραβούσα την μπλούζα μου προφανώς από αμηχανία μα καλύτερα να την βγάλω σκέφτηκα και έμεινα μισόγυμνη ,εκεί που άρχισα να αισθάνομαι την άνοιξη του χειμώνα η M με άφησε να στοχάζομαι πως υπήρχε ένας παράγοντας που λεγόταν έρωτας δεν κοιτάζει στο να κάνει διακρίσεις μα κοκορεύεται στο πως θα πονέσεις όμορφα και άδοξα .Αισθανόμουν τον ιδρώτα της σε κάθε κύτταρο του χεριού μου, αισθανόμουν εαυτή σε κάθε αρτηρία του λαιμού μου σε κάθε ύψος και πλάτος της επιθυμίας μου...