Τα όνειρα αργοπεθαίνουν, η θέληση αρχίζει να ξεχνά την προσωπικότητα της.
Ξεκινάς συνέχεια απο εκεί που το άφησες με την θέληση να είναι κάτι καινούργιο.
Είναι κύκλοι που περιστρέφονται σε ένα όνειρο, αυτό είναι και η μόνη κινητήρια δύναμη του υπάρχω.
Σιγής στην ανάμνηση, μα τίποτα δεν είναι καλύτερο όταν πείς αντίο.
Στο ήλιο, στα χρώματα του, στις σκιές τις άνοιξης, μα τίποτα δεν είναι καλύτερο απο την συνύπαρξη.
Η μόνη αληθινή ελευθερία είσαι εσύ, πολλές φορές η φυγή φάνταζε ιδανική μα που είναι πραγματικά η ιδανική καλύτερη λύση;
Για ένα μεγαλύτερο όνειρο που δεν θα βασίζεται σε εξαπάτηση.
Το καλύτερο θα ήταν η λύση στο πρόβλημα, ήταν, όχι πια.
Θα μάθεις πολλά και θα γίνεις καλύτερος, το πιο χρήσιμο απο όλα θα είναι να μάθεις να χάνεις.
Θα μάθεις να σηκώνεσαι, θα μάθεις να το θυμάσε.
Το όνειρο ίσως τότε αξίζει περισσότερο.