Διασχίζοντας τον ωκεανό

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016


Αρνούμαι να απαντήσω, ίσως έτσι στο κάνω και εσένα πιο εύκολο.
Οι σχέσεις είναι σαν το κριθαράκι ένα πράγμα, σε ενοχλεί τόσο που θες να βάλεις τα χέρια σου και να το βγάλεις αλλά πολύ πιθανόν να βγάλεις τα μάτια σου αντί για αυτό.
Όλοι μας γουστάρουμε να απορρίπτουμε κατά μια έννοια μα δεν είναι και τόσο ευχάριστο αν είναι αντιστρόφως.
Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων θα είναι να είσαι μόνος και όχι σαν τις μαλακίες που ακούμε για το άλλο μας μισό.
Αν όντως υπήρχε το άλλο μας μισό πότε θα έρθει, πότε θα τελειώσει και θα μπορούσε να ναι περισσότερα από ένα;
Όσο κλισέ και αν ακούγετε με εγκατέλειψαν οι άντρες της ζωής μου και τώρα ψάχνω παρηγοριά σε ένα ξεχασμένο τραγούδι.
Δεν ξέρω τι είναι ή μάλλον ξέρω, είναι αυτό που δεν θες να είσαι αλλά στην πραγματικότητα είσαι.
Φαντάζομαι πως φαίνομαι λίγο βαρεμένη και κουρασμένη αυτή είναι και η αλήθεια όμως.
Είναι μαγκιά να μην προσπαθείς καθόλου αν με καταλαβαίνεις.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις πως εννοώ να έχεις αρχίδια να διεκδικήσεις αυτό που θες έτσι απλά, γιατί το γουστάρεις και το θες.
Δεν θα ζήσεις και πολύ μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, απόλαυσε και χέσε επιτέλους τα όρια σου.
Και ανάμεσα σε όλα τα λάθη θα λες είμαι βασιλιάς, το μόνο που θέλω είναι παραπάνω.
Ξέχασε τους καλούς τρόπους γιατί κανείς δεν θα σε πάρει σοβαρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου