Ανοίγω τα μάτια και βλέπω κάποιον από πάνω μου, γαμώτο τι έκανα πάλι. Προσπαθώ με κάποιο τρόπο να αγνοήσω το πρόσωπο απέναντι μου, κοιτάω αλλού ή αποφεύγω να ανταποδώσω τα φιλιά του. Ασταμάτητο παραμιλητό συναισθημάτων και ελπίδα στο να μου προσφέρει ότι έχει, γαμώτο εγώ απλά να γαμηθώ ήθελα. Οι άντρες είναι τόσο προβλέψιμοι, ειλικρινά δεν το διανοείται το μυαλό μου το πόσο εύκολα μπορώ να μαντέψω τι θέλουν να πουν πριν το πουν. Ακόμα και αν είναι άνθρωπος ανεξάρτητος, κατασταλαγμένος και στέκεται στα πόδια του στο τέλος είναι σίγουρο πως θα του κάνεις ψυχανάλυση στο κρεβάτι, εκείνος θα σε ακούει αποσβολωμένος για το πόσο σωστή είσαι και εσύ θα σκέφτεσαι πως θα καταφέρεις να φύγεις.
Δεν θέλω να ξαναγυρίσω πίσω, στην πραγματικότητα δεν θέλω να σε ξαναδώ, θέλω να ξεσκιστούμε, να κάνουμε ένα τσιγάρο και μετά να εξαφανιστώ με την δικαιολογία του στίλ όπως ότι πρέπει να ποτίσω την αλόε μου.
Για όσο θα μείνω στο σπίτι σου δεν θέλω να ακούσω τίποτα για τα προβλήματα ή για την εντύπωση σου για έμενα, θέλω να ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού και να με σπρώξεις στο πάτωμα, θέλω να δω πως φαίνεσαι από χαμηλά.
Το σώμα μου είναι κουρασμένο, γεμάτο μελανιές και στο ένα πόδι κουτσαίνω, πόσο ενδιαφέρον θα ήταν αν ήμουν έτσι εξαιτίας της σεξουαλικότητας μας.
Είναι ωραίο να εξερευνάς διαφορετικά κορμιά να υποτάσσεσαι και να μαγευέσαι. Όταν όμως τα βλέπεις σκούρα και θες να ξεφύγεις αισθάνεσαι το υπέρτατο στην διαδρομή για το σπίτι, ναι ρε φίλε δεν πρόκειται να με ξαναδείς.